in flexion

  1. eğilme
ses-kiplenimi, ses tonunun değişmesi/alçalıp yükselmesi.
A sentence that asks a question usually ends
on a rising inflection = inflexion.
Noun

flection ile ayni anlama gelir. (a) bükün, çekim, insiraf, (b) dizi, emsile, (c) dizi türü.
noun
inflection = inflexion. verb inflection = inflexion. (d) sözcük şeklinin anlama göre değişimi, (e) sözcüğün anlamını değiştiren ek:
dogs, played sözcüklerindeki

-s, -ed
gibi, (f) çekim veya dizi kuralları.
Noun
bükülme, eğilme, eğrilme, sapma. Noun
bükülme, büküm, dönüm: bir eğrinin içbükeylikten dışbükeyliğe geçtiği nokta.
inflection = inflexion
point: büküm/dönüm noktası.
Noun, Mathematics
inflection / inflectional(ly)